🥇 Centralne Zaburzenia Przetwarzania Słuchowego Forum

Fot: KatarzynaBialasiewicz / Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego (CAPD) to zaburzenia zmysłu słuchu spowodowane nieprawidłowościami na poziomie centralnego układu nerwowego. Ich istotą są trudności w słyszeniu dźwięków w hałaśliwym środowisku oraz niezdolność do ich prawidłowego różnicowania. W przypadku centralnych zaburzeń przetwarzania słuchowego terapia jest jedyną najskuteczniejszą metodą leczenia. Zajęcia psychologiczno-logopedyczne trwają wiele miesięcy. Wymagają zatem cierpliwości i systematyczności. Opierają się głównie na stymulacji słuchu za pomocą różnych bodźców. Co się kryje pod pojęciem centralnych zaburzeń przetwarzania słuchowego? Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego (ang. Central auditory processing disorder, CAPD), inaczej niedosłuch centralny, to zespół objawów wynikający z uszkodzenia zmysłu słuchu pomimo prawidłowej budowy anatomicznej uszu. Mimo że chory nie jest osobą niesłyszącą, ma problem z właściwym różnicowaniem dźwięków. Ogólnie rzecz biorąc – słyszy i rozpoznaje je inaczej niż zdrowe osoby w jego otoczeniu. Na wystąpienie CAPD szczególnie narażone są dzieci, choć niedosłuch centralny może towarzyszyć także ludziom w podeszłym wieku, u których zmysł słuchu uległ uszkodzeniu i pomimo zaleceń nie noszą one aparatu słuchowego. Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego można rozpoznać już w pierwszych latach życia dziecka, gdy ma ono kłopoty z mową, artykulacją dźwięków oraz pisaniem, ponieważ nie słyszy prawidłowo. Zobaczcie, na czym polega badanie słuchu: Zobacz film: Badanie słuchu. Źródło: 36,6 Przyczyny centralnych zaburzeń przetwarzania słuchowego Jedną z częstych przyczyn CAPD u dzieci jest niedotlenienie mózgu w czasie porodu, ale uszkodzenie słuchu może pojawić się również w późniejszym etapie życia. Zdarza się, gdy dziecko boryka się z przewlekłymi stanami zapalnymi w okolicach uszu, miało urazy głowy lub zapalenie opon mózgowych w dzieciństwie. Niedosłuchowi centralnemu sprzyjają także zaniedbania wychowawcze np. brak nauki mowy i prawidłowej stymulacji słuchu w okresie niemowlęcym. U osób starszych zaburzenia przetwarzania słuchowego wiążą się najczęściej z uszkodzeniami centralnego układu nerwowego. Na niedosłuch narażone są zwłaszcza osoby z rozpoznanymi nowotworami, toksycznymi zatruciami lub po udarach. Przyczyną zaburzeń mogą być też zmiany degeneracyjne, które pojawiają się z wiekiem oraz tzw. deprywacja słuchowa. Jest to ograniczenie odbierania bodźców zewnętrznych spowodowane długotrwałym niedosłuchem i niechęcią do noszenia aparatu słuchowego. Objawy CAPD Osoby z centralnymi zaburzeniami przetwarzania słuchowego nie są głuchonieme. Mogą słyszeć normalnie pod warunkiem, że nic innego nie rozprasza ich uwagi. Niedosłuch centralny można podejrzewać, gdy człowiek (dziecko): słyszy gorzej w momencie hałasów dobiegających z zewnątrz, ma trudności z lokalizacją i identyfikacją dźwięków, nie rozumie sensu wypowiedzi osoby, z którą rozmawiają, boryka się z częstymi bólami głowy, ma problem z wykonaniem polecenia podanym długim ciągiem słów, bywa zmęczone/y długotrwałym hałasem, ma trudności z zapamiętywaniem i powtarzaniem zasłyszanych treści, mówi niepoprawnie z powodu kłopotów z intonacją, nieustannie myli jednakowo brzmiące słowa. U dzieci CAPD bardzo często jest przyczyną kłopotów w szkole. Nie potrafią one poprawnie pisać ani czytać. Nie umieją także skupić uwagi na lekcji, co przekłada się na słabe oceny. Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego – diagnoza Rozpoznanie niedosłuchu poprzez badanie centralnego przetwarzania słuchowego nie jest wcale łatwe, ponieważ audiogram u osoby chorej może być prawidłowy. Oprócz audiometrii tonalnej i impedancyjnej potrzebna jest także otoemisja ślimakowa, która polega na dostarczaniu różnych dźwięków do ucha zewnętrznego pacjenta i ocenie jego słuchu. Badaniem obowiązkowym jest również test BERA, czyli analiza potencjałów słuchowych pnia mózgu. Niezbędna jest też opinia z poradni psychologiczno-pedagogicznej, która będzie określała iloraz inteligencji chorego. Leczenie centralnego zaburzenia przetwarzania słuchowego U osoby z centralnymi zaburzeniami przetwarzania słuchowego ćwiczenia stymulujące zmysł słuchu to jedyna forma leczenia tej przypadłości. Nie ma bowiem leków, które mogą złagodzić niedosłuch. Terapia logopedyczna trwa nawet kilka miesięcy. Od chorego wymaga się systematyczności i regularności w ćwiczeniach. Jeśli jest to dziecko, rodzic powinien ćwiczyć z nim w domu. W niektórych centrach diagnostycznych można wypożyczyć tzw. Stymulację Polimodalną Percepcji Sensorycznej (SPPS). Jest to dość nowa metoda terapii dla osób z niedosłuchem. Polega na połączeniu treningu zmysłu słuchu, dotyku i wzroku jako jednego elementu leczenia. Chorym z CAPD poleca się też trening Neuroflow (opiera się na słuchaniu, a następnie powtarzaniu dźwięków) oraz trening Tomatisa lub Berarda. Technika powinna być dobrana stosownie do potrzeb i wieku pacjenta. Bibliografia: 1. A. Skoczylas, M. Lewandowska, A. Pluta, Z. Kurkowski, H. Skarżyński, Ośrodkowe zaburzenia słuchu – wskazówki diagnostyczne i propozycje terapii, w: „Nowa Audiofonologia”, vol. 1, nr 1, s. 11–18.

Czy czasem masz wrażenie, że rozmawiasz z kimś i ta osoba słucha, ale nie słyszy lub prowadząc terapię zauważasz, że dziecko nie skupia się na przekazach sło KasiaO Newbie Wiadomości: 2 Piszę w sprawie mojego syna lat 6 (skończone we wrześniu). Syn jest w grupie ryzyka dzieci z centralnymi zaburzeniami przetwarzania słuchowego (pełna diagnoza jest dopiero po ukończeniu 7 roku życia). Syn ma problemy z pamięcią słuchową, wydaje mi się że są one głównie z powodu braku koncentracji, problemu ze skupieniem się. Trudno nauczyć mu się czegoś na pamięć. Zna dni tygodnia, miesiące, pory roku, a jak proszę go żeby wymienił np dni tygodnia to wymienia pory roku, chociaż codziennie mu przypominam co jest to ma dobrą pamięć co do miejsc, wydarzeń, opisu sytuacji (mamo a pamiętasz jak zrobiłaś… powiedziałaś… )Ma problem z prawidłowym powtórzeniem nowopoznanych, małoużywanych słów. Nie wiem już gdzie szukać pomocy i terapii dla niego. Wszędzie słyszę tylko że jest jeszcze za mały na terapią diagnozę itp., że muszę robić coś we własnym zakresie. Ćwiczymy codziennie w domu zapamiętywanie. Byłam ostatnio na testach do terapii neuroflow. Wyszedł nieprawidłowy test reakcji słuchowej oraz test słyszenia rozdzielnousznego w uchu lewym. Mamy stymulować prawą półkulę. Tylko jak? Proszę o podpowiedź, które z Państwa pomocy naukowych są do tego odpowiednie. Czy warto inwestować w terapie takiego typu jak trening słuchowy Johansena? Zaczęłam się nawet zastanawiać czy to słuszna diagnoza. Jak czytam za jakie dziedziny odpowiada prawa półkóla to wydaję mi się że mój syn w większości nie ma problemów z tym związanych. Od kilku miesięcy uczę syna czytać metodą sylabową na podstawie książeczek Kocham Czytać. Obecnie zatrzymaliśmy się na sylabach z „W”. Osobno syn jest w stanie przeczytać bez pomyłki każdą sylabę, jednak jeśli chodzi o odczytywanie dwusylabowych wyrazów to zdarza mu się mylenie sylab. Mam wrażenie że syna najpierw zgaduje wyraz na podstawie pierwszej sylaby. Dopiero jak mówię że źle, to przeczyta dobrze. Z ogólnych informacji o synie:Urodzony o czasie, zaczął chodzić dopiero w wieku ok 15 miesięcy, opóźniony rozwój mowy, gdy skończył 2 latka mówił tylko „nie”. W wieku 2,5 rozpoczęliśmy terapie logopedyczną w poradni pedagogicznej (wizyty raz w miesiącu). Przed 5 urodzinami (mówił wszystko lecz niewyraźnie) rozpoczęliśmy terapię logopedyczną prywatnie (raz w tygodni, ćwiczenia w domu codziennie). Obecnie syn mówi wyraźnie, terapia dobiega końca. Na początku kiepska motoryka mała (chociaż kredki od początku trzyma idealnie), koordynacja wzrokowo-ruchowa. Ciężko nauczyć mu się jeździć na rowerze, do tej pory muszę go asekurować. Od około roku bardzo zmieniły się rysunki syna. Jakby z dnia na dzień syna zaczął nagle bardzo ładnie rysować, widać że ma wyobraźnie, na rysunkach przedstawia różne sytuacje, postacie wydarzenia. Syn jest bardzo śmiały, łatwo nawiązuje kontakty, chociaż jest bardzo bojaźliwy, wrażliwy i czuły. Kiepsko mu idzie opowiadanie o czymś, zacina się, zdania są nieskładne. Denerwuje się jak go o coś wypytuję, co było w przedszkolu itp. Nie ma nadwrażliwości na hałas. Test na inteligencję – 97 skala pełna, 93 skala słowna, 102 skala bezsłowna. Proszę o radę jak mogę pomóc synowi, za niecały rok idzie do szkoły, więc chciałabym wykorzystać ten czas na poprawę jego uwagi, żeby w szkole miał łatwiej.

Są to pacjenci, u których przy prawidłowym słuchu obwodowym wychodzą nieprawidłowe wyniki testów psychoakustycznych wyższych funkcji słuchowych oraz potencjałów poznawczych typu P300, świadczące o problemach przetwarzania słuchowego na poziomie centralnym. Takie problemy skutkują często niepowodzeniami szkolnymi, a co za tym

to termin stosowany w medycynie (audiologii), psychologii i pedagogice dla określenia zespołu objawów wynikających z nieprawidłowego funkcjonowania wyższych funkcji słuchowych. Jest to upośledzenie zmysłu słuchu pomimo prawidłowej budowy i funkcjonowania uszu. Wynika z niewłaściwej współpracy narządów słuchu z mózgiem, który błędnie rozpoznaje i interpretuje dźwięki docierające do uszu. W efekcie, chociaż słuch człowieka jest prawidłowy, ma on problemy ze zrozumieniem tego, co słyszy. ETIOLOGIA ZABURZEŃ PRZETWARZANIA SŁUCHOWEGO Zaburzenia przetwarzania słuchowego wynikają z mikrouszkodzeń części mózgu odpowiedzialnych za interpretację bodźców akustycznych. Mikrouszkodzenia te mogą mieć różne źródła. Najczęstszymi przyczynami zaburzeń przetwarzania słuchowego są: w okresie prenatalnym: infekcje wirusowe; intoksykacja alkoholem, tytoniem, środkami odurzającymi, lekami; ekspozycja na ołów; nieprawidłowe ułożenie szyi płodu skutkujące jednostronnym uszkodzeniem słuchu;podczas porodu: niedotlenienie i urazy mechaniczne;w okresie postnatalnym: wady słuchu, których rehabilitacja nie przebiega prawidłowo; wysiękowe zapalenia ucha środkowego; zablokowanie przewodu Eustachiusza; nadmierna stymulacja bodźcami słuchowymi; niedotlenienie w czasie snu z powodu przerośniętego migdałka gardłowego; choroby metaboliczne; epilepsja. DIAGNOZA ZABURZEŃ PRZETWARZANIA SŁUCHOWEGO Diagnozę zaburzeń przetwarzania słuchowego stawia lekarz audiolog, ale w proces diagnostyczny powinni być również zaangażowani tacy specjaliści jak logopeda, pedagog, psycholog. Omawiany syndrom można rozpoznać tylko u dzieci, które mieszczą się w normie intelektualnej, mają prawidłowy słuch oraz nie występują u nich deficyty wyższych funkcji poznawczych i językowych. ISTOTA ZABURZEŃ PRZETWARZANIA SŁUCHOWEGO Na zaburzenia przetwarzania słuchowego składa się zespół wielu różnorodnych symptomów. Do najczęściej występujących objawów omawianego syndromu należą: nierozróżnianie podobnych dźwięków mowy;trudności ze zrozumieniem mowy w hałaśliwym otoczeniu;zaburzenia rozumienia mowy zniekształconej;problemy z lokalizacją źródła słyszanych dźwięków;kłopoty z oceną natężenia, wysokości, długości, kolejności słyszanych dźwięków;brak umiejętności selekcjonowania bodźców słuchowych;trudności ze skoncentrowaniem się na bodźcach słuchowych;zaburzenia mowy (nieprawidłowa artykulacja głosek, niewłaściwa wymowa słów);obniżona pamięć słuchowa;deficyty w zakresie uczenia się drogą słuchową;nadwrażliwość na dźwięki;subiektywne odczucie deprywacji w zakresie stymulacji akustycznej. W efekcie wymienionych objawów dzieci z zaburzeniami przetwarzania słuchowego doświadczają wielu poważnych trudności w codziennym funkcjonowaniu, a w szczególności podczas nauki szkolnej. Mylą zbliżone dźwięki, przekręcają podobnie brzmiące wyrazy lub błędnie je wymawiają. Wskutek tego mają kłopoty z analizą i syntezą słuchową, czyli podziałem tekstu na zdania, wyrazy, sylaby, głoski oraz scalaniem głosek, sylab, wyrazów, zdań w tekst. W wyniku tych kłopotów mają także trudności w nauce czytania i pisania, popełniają wiele błędów ortograficznych. Również rozumienie tekstu samodzielnie czytanego na głos bądź słuchanego stanowi dla nich problem. Dlatego też często nie rozumieją wydawanych ustnie dłuższych, złożonych poleceń i instrukcji. Dzieci z zaburzeniami przetwarzania słuchowego charakteryzują również deficyty w zakresie uwagi słuchowej. Nie potrafią właściwie selekcjonować dźwięków, które docierają do nich z otoczenia. Jednakowo reagują na wszystkie sygnały akustyczne, dlatego nawet słabe dźwięki zakłócające dekoncentrują je. Także pamięć słuchowa dzieci cierpiących na zaburzenia przetwarzania słuchowego jest istotnie obniżona. Szybko zapominają o tym, co zostało powiedziane i mają spore trudności z odtworzeniem usłyszanych treści. Dzieci z zaburzeniami przetwarzania słuchowego mogą też przejawiać nieprawidłowości w zakresie wrażliwości na bodźce akustyczne. Bywają nadwrażliwe na dźwięki, drażni je hałas. Aby zrozumieć, co się dzieje w hałaśliwym otoczeniu, muszą szczególnie natężać uwagę, czyli ponosić znaczny wysiłek. Może to powodować u nich niepokój, rozdrażnienie, zmęczenie, bóle głowy. Zdarza się także, że dzieci z zaburzeniami przetwarzania słuchowego cechuje zbyt niska wrażliwość na sygnały dźwiękowe. Znajdują się w stanie deprywacji akustycznej, z czym próbują sobie radzić poprzez samodzielne wydawanie głośnych dźwięków (podniesiony ton głosu, krzyk), powodowanie hałasu (stukanie przedmiotami) czy wsłuchiwanie się w dźwięki wydawane przez urządzenia znajdujące się w pobliżu (wentylator, odkurzacz). Dzieci dotknięte omawianym syndromem doświadczają także wielu trudności komunikacyjnych. Mają kłopoty w zakresie interpretowania oraz stosowania cech prozodycznych mowy. Niewłaściwie odczytują akcent i intonację usłyszanych komunikatów werbalnych. Trudno im odpowiednio modulować głos podczas wypowiedzi. W efekcie ich mowa jest monotonna i zbyt cicha albo za głośna i nadmiernie dynamiczna. Może to powodować nieporozumienia pomiędzy dziećmi i innymi osobami z ich otoczenia oraz ujemnie wpływać na ich wizerunek w społeczności. Wskutek opisanych problemów dzieci z zaburzeniami przetwarzania słuchowego nie czują się bezpiecznie w swoim otoczeniu. Pomimo zwiększonego wysiłku, nie zawsze właściwie rozumieją sytuację, w której się znajdują. Doświadczają także permanentnego dyskomfortu w zakresie sfery słuchowej. Mają problemy komunikacyjne oraz trudności w nauce szkolnej. Wszystko to jest dla nich źródłem chronicznego stresu i może powodować obniżenie samooceny oraz nieśmiałość. FUNKCJONOWANIE SZKOLNE DZIECI Z ZABURZENIAMI PRZETWARZANIA SŁUCHOWEGO Dzieci z zaburzeniami przetwarzania słuchowego doświadczają wielu rozmaitych trudności podczas pobytu w szkole. Muszą tu bowiem funkcjonować, komunikować się i uczyć w warunkach zwiększonego hałasu, w obecności wielu bodźców akustycznych, co jest dla nich szczególnie niekorzystne. Dlatego ważne jest, aby zapewnić im możliwie największy komfort w tym zakresie. Możemy to uczynić poprzez eliminowanie zbędnych hałasów w szkole następującymi sposobami: zmniejszenie liczebności klasy, do której uczęszcza uczeń z zaburzeniami przetwarzania słuchowego;umożliwienie dziecku z omawianym syndromem realizacji wybranych przedmiotów w trybie indywidualnym (np. muzyka, język obcy);tworzenie w szkole stref ciszy (wydzielone miejsca na korytarzach, gdzie mogą przebywać uczniowie, którzy potrzebują odpoczynku od bodźców słuchowych);zapewnienie dziecku możliwości wyciszenia się, odpoczynku od nadmiaru wrażeń akustycznych (np. specjalnie przygotowane miejsce, do którego może się udać się nawet podczas lekcji, celem krótkiego odpoczynku);eliminowanie z sal szkolnych urządzeń emitujących intensywne dźwięki (wentylatory, głośno tykające zegary);wyciszenie ścian sal lekcyjnych specjalną pianką, uszczelnienie drzwi i okien, aby nie przepuszczały hałasów z zewnątrz;eliminowanie pogłosu w salach lekcyjnych poprzez wykorzystanie dywanów, zasłon, poduszek;sadzanie dziecka w pobliżu nauczyciela, aby lepiej słyszało jego słowa. W przypadku niektórych dzieci konieczne może być także zastosowanie cyfrowego systemu wspomagającego funkcje słuchowe. Jest to urządzenie składające się z niewielkiego mikrofonu, który nosi nauczyciel oraz małej słuchawki, którą dziecko umieszcza na uchu. System ten wzmacnia głos nauczyciela i pozwala uczniowi lepiej wyróżniać go na tle wszystkich dźwięków, jakie występują w klasie podczas lekcji. W pracy dydaktycznej z dzieckiem cierpiącym na zaburzenia przetwarzania słuchowego nauczyciel powinien postępować zgodnie z następującymi wskazówkami: używać wiele pomocy wizualnych, aby uczeń mógł powiązać to, co słyszy z konkretnymi obrazami;stosować krótkie, proste polecenia i instrukcje słowne;ciągle kontrolować, czy dziecko rozumie wydane ustnie polecenia i instrukcje;nie odpytywać ucznia z czytania głośnego, recytowania, śpiewania na forum klasy;kilkakrotnie powtarzać ustne pytania, polecenia i dawać dziecku więcej czasu reakcję;przeznaczać uczniowi więcej czasu na zbudowanie dłuższych wypowiedzi językowych;umożliwiać dziecku patrzenie na twarz i usta osoby mówiącej;polecenia słuchowe dotyczące pracy zleconej uczniowi uzupełniać o wskazówki wzrokowe. Zaburzenia przetwarzania słuchowego sprawiają dziecku trudności w nauce pisania, opanowaniu ortografii, nauce czytania, nabywaniu nowego słownictwa, zapamiętywaniu ciągów słów (dni tygodnia, miesiące, kolejność liczb, kolejność liter w alfabecie). Dlatego należy uwzględniać ten syndrom na wszystkich przedmiotach szkolnych, a w szczególności podczas lekcji języka polskiego, muzyki, matematyki, języka obcego. Ze względu na duże obciążenie emocjonalne i permanentny stres, jakich doświadczają uczniowie z zaburzeniami przetwarzania słuchowego, konieczne jest także podejmowanie działań stymulujących ich motywację do nauki, podnoszących samoocenę, wzmacniających pozycję w grupie rówieśniczej. W tym celu, w codziennej pracy z uczniem cierpiącym na omawiany syndrom należy bazować na wzmocnieniach pozytywnych i umożliwiaćmu odnoszenie sukcesów na forum grupy. Nie wolno ganić ani zawstydzać takiego dziecka z powodu wolniejszego tempa pracy czy błędów popełnianych w trakcie nauki opartej na kanale słuchowym. POSTĘPOWANIE TERAPEUTYCZNE WOBEC DZIECKA Z ZABURZENIAMI PRZETWARZANIA SŁUCHOWEGO Zaburzenia przetwarzania słuchowego nie mijają wraz z wiekiem, ale towarzyszą dotkniętej nimi osobie przez całe życie. Dlatego ważne jest, by poddać je właściwym oddziaływaniom korekcyjnym. Nawet pomimo szybkiego podjęcia wieloaspektowej, intensywnej terapii, niemożliwe jest zlikwidowanie symptomów syndromu. Celem oddziaływań podejmowanych wobec dziecka z zaburzeniami przetwarzania słuchowego jest jedynie zmniejszenie objawów, wypracowanie strategii kompensacyjnych wobec istniejących deficytów, usprawnienie funkcjonowania słuchowego i językowego oraz zminimalizowanie wtórnych objawów psychologicznych, takich jak nieśmiałość, zaniżona samoocena, stres. W terapii dziecka cierpiącego na zaburzenia przetwarzania słuchowego mogą uczestniczyć logopeda, neurologopeda, psycholog, pedagog, terapeuta pedagogiczny. Należy ją rozpocząć jak najszybciej, prowadzić systematycznie, w bezpiecznej, przyjaznej dla dziecka atmosferze. Ważne jest także zaangażowanie w proces rehabilitacji domu rodzinnego i szkoły dziecka, aby zalecone przez specjalistów ćwiczenia były wykonywane także w tych miejscach. Podstawową metodą terapeutyczną w przypadku omawianych zaburzeń jest tzw. indywidualny trening słuchowy. Składają się na niego między innymi ćwiczenia: lokalizacji źródła dźwięków;rozpoznawania dźwięków;różnicowania głośności, długości i wysokości dźwięków;zapamiętywania kolejności usłyszanych dźwięków;rozumienia mowy w obecności werbalnych i niewerbalnych bodźców zakłócających;powtarzania sekwencji słów, zdań w odpowiedniej kolejności;analizy i syntezy słuchowej;uwagi słuchowej;korzystania z cech prozodycznych mowy;rozumienia odsłuchiwanego i samodzielnie głośno odczytywanego tekstu;pisania ze słuchu;naśladowania melodii;różnicowania rytmów;naśladowania rytmu. Dobre rezultaty daje także uzupełnianie indywidualnego treningu słuchowego treningiem grupowym prowadzonym w formie zabaw i gier słuchowo-ruchowych. Tekst powstał w oparciu o następujące materiały: E. Kwaśniok, M. Ławecka: Stymulacja funkcji słuchowych w zaburzeniach centralnych procesów przetwarzania, Forum Logopedyczne, rok 2016, nr 24A. Paczkowska, J. T. Marcinkowski: Istota zaburzenia przetwarzania słuchowego – niedocenianego problemu zdrowotnego, Hygeia Public Health, rok 2013, tom 48, nr 4A. Senderski: Rozpoznawanie i postępowanie w zaburzeniach przetwarzania słuchowego u dzieci, Otolaryngologia, rok 2014, tom 13, nr 2T. Zaleski: Centralne zaburzenia słuchu u człowieka, Kosmos. Problemy nauk biologicznych, rok 1998, tom 47, nr 3 Filmik prezentujący domowy trening słuchowy:

U dzieci wykazujących centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego (CAPD) możemy zaobserwować trudności w rozumieniu mowy w szumie, kłopoty z pamięcią i uwagą słuchową, wtórne do trudności z rozumieniem problemy w poprawnej wymowie słów, trudności z lokalizacją źródła dźwięku, a przy dużym nasileniu zaburzeń

Zaburzenia przetwarzania słuchowego – terapia Neuroflow Zaburzenia przetwarzania słuchowego – Aktywny trening słuchowy Neuroflow dr. Andrzeja Senderskiego dla dzieci z zaburzeniami przetwarzania słuchowego. Wykształcenie właściwych nawyków słuchowych jest w dzisiejszych czasach nie lada wyzwaniem. Uliczny gwar, hałas ze szkolnych korytarzy, dzwonki telefonów czy głośne słuchanie muzyki uniemożliwiają odbiór i analizę ważnych informacji. Nadmiar wszelkiego rodzaju bodźców wzrokowych i słuchowych staje się olbrzymim problemem nie tylko w szkole – utrudnia opanowanie przekazywanych treści oraz komunikację z rówieśnikami, ale także w domu. Oglądanie telewizji jest niejednokrotnie ciekawszą alternatywą, niż rozmowa z najbliższymi. Terapia Neuroflow Przebywanie w takich warunkach, zwłaszcza małych dzieci, uniemożliwia wykształcenie właściwych nawyków słuchowych. Są one szczególnie groźne dla dzieci, u których przetwarzanie słuchowe przebiega w sposób niedojrzały lub nieprawidłowy. Nadmiar ww. bodźców praktycznie izoluje je bowiem od otoczenia. Jeśli pomimo optymalnych warunków dziecko nadal nie potrafi się skupić na tym, co słyszy – warto poszukać rozwiązania tego problemu. Prawidłowy odbiór dźwięków zależy nie tylko od dobrego funkcjonowania ucha, ale także od sprawności procesu analizy impulsów nerwowych wędrujących z ucha do mózgu. Niejednokrotnie problemy ze słyszeniem i rozumieniem mowy ujawniają się tylko w niekorzystnych akustycznie warunkach, podczas gdy w ciszy słyszymy i rozumiemy mowę bez zarzutu. Za taki stan rzeczy odpowiadają zaburzenia centralnej części układu słuchowego. Przetwarzanie słuchowe u dzieci – najczęstsze problemy: – trudności w rozumieniu mowy w szumie (szczególnie, kiedy kilka osób mówi jednocześnie lub w pomieszczeniu z pogłosem), – problemy z różnicowaniem dźwięków, – trudności w różnicowaniu zmian wysokości i głośności dźwięków, – kłopoty z pamięcią i uwagą słuchową, – wtórne do trudności z rozumieniem problemy w poprawnej wymowie słów, – trudności z lokalizacją źródła dźwięku, a przy dużym nasileniu zaburzeń nieprawidłowy rozwój języka i trudności w uczeniu się. Bez wątpienia dobry słuch oraz sprawne rozumienie mowy, to kluczowe umiejętności pozwalające na prawidłowy rozwój dzieci. Wykrycie zaburzeń przetwarzania słuchowego w wieku przedszkolnym znacznie zwiększa szanse na skuteczną rehabilitację, a co za tym idzie – uniknięcia problemów w komunikacji oraz nauce. Dlatego tak ważna jest wielospecjalistyczna diagnoza (medyczna – audiologiczna, neurologiczna, logopedyczna, pedagogiczna, psychologiczna), która jest podstawą rozpoczęcia działań terapeutycznych. Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego – diagnostyka ang. auditory processing disorder (APD) opiera się na behawioralnych testach psychoakustycznych, które pozwalają na ocenę sprawności przetwarzania słuchowego (badanie wyższych funkcji słuchowych). Autorem „Platformy diagnostycznej APD-Medical” jest dr Andrzej Senderski – lekarz otolaryngolog, specjalista audiolog i foniatra, twórca treningu słuchowego NEUROFLOW, na co dzień pomaga pacjentom poradni. W codziennej praktyce dzieci mają różnorodne objawy zaburzeń słuchu, ale badania wykazały, że z punktu patofizjologii i mechanizmów prowadzących do tych zaburzeń możemy obserwować jeden lub kilka profili klinicznych APD: zaburzenia uwagi słuchowej i rozumienia mowy w hałasie, zaburzenia fonologiczne i percepcji czasowych aspektów dźwięku, zaburzenia wymiany informacji słuchowej pomiędzy półkulami przez ciało modzelowate. Dla każdego dziecka z rozpoznaniem APD zespół specjalistów z firmy APD-Medical obejmujący lekarzy audiologów, logopedów, psychologów i pedagogów analizuje wyniki testów słuchowych, dane z wywiadu i obserwowany profil objawów i na tej podstawie dobiera optymalny zindywidualizowany program terapeutyczny. Jego głównym elementem jest trening słuchowy, którego celem jest poprawa tzw. wyższych funkcji słuchowych. Od niedawna w Polsce dostępny jest program do rehabilitacji dzieci z APD o nazwie Neuroflow® Aktywny Trening Słuchowy. Został on opracowany na podstawie najnowszych badań naukowych z obszaru neurorehabilitacji, audiologii i logopedii w celu usprawnienia możliwości komunikowania się dzieci z zaburzeniami przetwarzania słuchowego (APD) i poprawy ich możliwości uczenia się w oparciu o bodźce słuchowe. Nowatorską cechą Aktywnego Treningu Słuchowego Neuroflow® jest możliwość prowadzenia treningu zarówno w gabinecie terapeutycznym, jak i w domu wspólnie z jednym z rodziców. Ćwiczenia podzielone są na dwa etapy, trwające od 10 do 12 tygodni odpowiednio dla dzieci najmłodszych i dla starszych. Cała dwuetapowa terapia trwa około 5 miesięcy. Trening słuchowy Neuroflow Aktywny Trening Słuchowy Neuroflow zawiera ćwiczenia rozumienia mowy w obecności różnych bodźców zagłuszających – od przyjemnych jak śpiew ptaków czy szum morza poprzez neutralne rozmowy wielu osób, aż do denerwujących jak dźwięk elektrycznej szczoteczki do zębów. Badania pilotażowe wykazały, że program Neuroflow usprawnia rozumienie zdań złożonych, dłuższych poleceń, poprawia ukierunkowanie uwagi słuchowej i wydłuża pamięć słuchową, co przekłada się na lepsze rozumienie mowy w hałasie. Bogactwo języka naturalnego zawartego w ćwiczeniach oraz włączenie do ćwiczeń języka literackiego niezależnie od poprawy przetwarzania słuchowego usprawnia również procesy językowe. Wspólne zajęcia, w czasie których dziecko wspólnie z rodzicem ćwiczy rozumienie tekstów, tzn. słucha opowiadań, wierszy, baśni, odpowiada na pytania oraz ma możliwość rozmowy na temat słyszanych treści, poprawia umiejętności komunikacyjne, umiejętność uważnego słuchania oraz nadawania komunikatów – umiejętności tak ważne w nauce w szkole. Relacje rodziców uczniów biorących udział w treningu Neuroflow potwierdzają, że często już po pierwszym etapie ćwiczeń obserwują poprawę wyników w nauce, szczególnie w zakresie umiejętności czytania, pisania ze słuchu i uczenia się drogą słuchową. Inne często obserwowane korzystne zmiany po zastosowaniu treningu Neuroflow obejmują: poprawę pewności siebie, wzrost samooceny, obniżenie poziomu stresu przy wykonywaniu trudnych zadań, poprawę komunikacji z rówieśnikami, polepszenie relacji społecznych. Centralne testy słuchowe – czytaj więcej Zobacz także: Badanie poligraficzne Badania słuchu Centralne testy słuchowe Chrapanie Leczenie chrapania Fiberoskopia Operacje zatok FESS Przycięcie migdałków podniebiennych Wycięcie migdałków Brodawczaki krtani Rak krtani Szumy uszne Krzywa przegroda nosowa ^{Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego stanowią częstą przyczynę powstawania u dzieci trudności szkolnych. CAPD określa się jako niemożność pełnego wykorzystania słyszanego sygnału akustycznego przy prawidłowym jego odbiorze w strukturach obwodowych. Zaburzeniu towarzyszą takie trudności jak dysleksja, specyficzne} ^{Zaburzenia przetwarzania słuchowego – co to znaczy? Zaburzenia przetwarzania słuchowego (Auditory Processing Disorder – APD) znane również jako Centralne Zaburzenia Przetwarzania Słuchowego (Central Auditory Processing Disorder – CAPD) to zespół objawów wynikających z zaburzeń zmysłu słuchu. Objawy pojawiają się w efekcie występowania nieprawidłowości na poziomie centralnego układu nerwowego. Taka sytuacja ma miejsce kiedy pacjent słyszy – podstawowe badania słuchu nie wykazują występowania problemów, ale nie słucha – zachowuje się i funkcjonuje podobnie do człowieka z niedosłuchem. Centralne Zaburzenia Przetwarzania Słuchowego najczęściej ujawniają się u dzieci w okresie przedszkolnym lub w pierwszych klasach szkoły podstawowej, ponieważ wówczas gwałtownie rosną wymagania stawiane zmysłowi słuchu. Zaburzenia przetwarzania słuchowego jest to problem, który dotyka około 5% – 7 % dzieci w wieku szkolnym 30% dzieci z dysleksją 40-50% dzieci z trudnościami w nauce częściej chłopców – występowanie zaburzeń przetwarzania słuchowego jest u nich dwukrotnie większa Objawy, które mogą sugerować występowanie zaburzeń przetwarzania słuchowego: trudności z koncentracją uwagi nadwrażliwość na dźwięki nieprawidłowe rozumienie usłyszanych treści – pytań, poleceń, instrukcji mylenie podobnie brzmiących słów nieprawidłowe natężenie głosu – mówienie zbyt cicho i monotonnie lub zbyt głośno i szybko ubogie słownictwo problemy z nauką języków obcych wada wymowy trudności z czytaniem i pisaniem niemuzykalność obniżona koordynacja ruchowa niewyraźne, dysgraficzne pismo mylenie strony lewej i prawej męczliwość lub nadaktywność trudności w regulacji emocji, np. zbytnia płaczliwość, drażliwość, impulsywność wycofywanie się z kontaktów społecznych sprawianie wrażenia nieobecnego Przyczyny CAPD – Centralnego Zaburzenia Przetwarzania Słuchowego: wystąpienie w okresie rozwoju płodowego infekcji wirusowych takich jak: toksoplazmoza, cytomegalia, grypa wcześniactwo, przyjmowanie przez matkę toksycznych substancji w czasie ciąży (palenie tytoniu, alkohol, narkotyki) niedotlenienie w czasie porodu lub po porodzie uraz głowy, częste i przewlekłe infekcje, zapalenia ucha środkowego, alergia przerośnięty adenoid (3 migdał) genetyczne predyspozycje – dysleksja Zaburzenia przetwarzania słuchowego występują również u młodzieży i osób dorosłych. CAPD może powodować problemy z rozumieniem mowy w sytuacjach trudnych akustycznie: podczas wykładu w sali o dużym pogłosie z niewłaściwie ustawionymi parametrami nagłośnienia podczas spotkania czy dyskusji, gdzie kilka osób mówi jednocześnie gdy ktoś mówi szybko lub niewyraźnie w czasie rozmowy przez telefon komórkowy, szczególnie gdy wokół panuje szum i hałas podczas rozmów przez komunikatory internetowe, w których głos rozmówcy jest sztucznie zmieniony, przez co słowa stają się trudne do zrozumienia lub zupełnie niezrozumiałe podczas pracy w pomieszczeniach typu open-space (w jednym pomieszczeniu pracuje wiele osób), ponieważ wówczas słuchacz jest narażony nadziałanie wielu czynników rozpraszających (dzwoniące telefony, rozmowy innych pracowników, szum klimatyzacji, hałasy z ulicy) Zaburzeniom przetwarzania słuchowego (CAPD) mogą dodatkowo towarzyszyć: szumy uszne nadwrażliwość słuchowa na specyficzne dźwięki, dźwięki o określonej częstotliwości oraz na głośne dźwięki niedosłuch obwodowy Wśród dorosłych zaburzenia CAPD są uciążliwe dla studentów, pracowników korporacji, uczestników uniwersytetów trzeciego wieku – mogą utrudniać naukę, pracę, ogólne funkcjonowanie i udział w życiu społecznym. Jak można pomóc pacjentowi z zaburzeniami przetwarzania słuchowego? Odpowiedzią na to pytanie może być trening NEUROFLOW® AKTYWNY TRENING SŁUCHOWY (ATS) Kto jest autorem metody Neuroflow – Aktywny Trening Słuchowy? Twórcą treningu słuchowego NEUROFLOW ® ATS jest doktor nauk medycznych Andrzej Senderski – lekarz otolaryngolog, specjalista audiolog i foniatra, absolwent Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Swoją karierę zawodową rozpoczął w Instytucie Fizjologii i Patologii Słuchu. Od początku pasjonowała go neuropsychologia słyszenia, czyli procesy przetwarzania słuchowego w mózgu, które inaczej można opisać słowami – „co robi nasz mózg z informacją którą otrzymuje z uszu”. Szkolił sie w Stanach Zjednoczonych w Klinice Audiologii i Logopedii Brigham Young University, a w Brigham Young University zebrał materiał do pracy doktorskiej „Słuchowe potencjały wywołane w obiektywnej ocenie procesu rozumienia mowy (2004r.) Czym jest terapia słuchowa NEUROFLOW ® ATS? Jest to interaktywny trening wyższych funkcji słuchowych dla dzieci, młodzieży i dorosłych z zaburzeniami przetwarzania słuchowego (centralnymi zaburzeniami słuchu) oraz dzieci z grupy ryzyka tych zaburzeń (od 4 roku życia). Trening Neuroflow® prowadzony jest on-line i jest dostępny platformie internetowej. Na czym polega terapia słuchowa NEUROFLOW ® ATS? Badanie przetwarzania słuchowego Przed wykonaniem baterii znormalizowanych testów słuchowych na podstawie których pacjent może zostać zakwalifikowany na terapię NEUROFLOW ® ATS, należy wykonać badanie słuchu fizycznego (audiometria tonalna). Trening – w zależności od głębokości zaburzeń przetwarzania słuchowego może składać się od dwóch do czterech etapów. Każdy etap treningu słuchowego poprzedzony jest diagnozą przeprowadzaną przez certyfikowanego providera metody Neuroflow ®. W przypadku, gdy pacjentem jest dziecko, na pierwszym spotkaniu diagnostycznym rodzic wypełnia Kwestionariusz – zawiera on pytania dotyczące rozwoju dziecka począwszy od okresu prenatalnego, poprzez okres niemowlęcy do aktualnych problemów zdrowotnych oraz pytania dotyczące komunikacji i trudności w uczeniu się. Na podstawie wyników uzyskanych przez pacjenta przygotowywany jest indywidualny program ćwiczeń. Zaleca się, by sesje treningowe odbywały się 3 razy w tygodniu, przy czym każda z nich trwa ok. 25 – 30 min. Jeden etap treningu trwa około dwa miesiące. Młodsi pacjenci (4- w dniach, kiedy nie wykonują sesji słuchowych, realizują ćwiczenia z zakresu integracji międzypółkulowej, podczas których utrwalane są schemat ciała, orientacja w przestrzeni, ćwiczenia równoważne, koordynacja słuchowo-wzrokowo-ruchowa oraz ćwiczenia ruchowe połączone ze stymulacją wyższych funkcji słuchowych. Program ćwiczeń pozwala na dostosowanie ich tempa oraz stopnia trudności do potrzeb pacjenta – trening, w przypadku dzieci może być prowadzony w domu, pod kontrolą rodzica lub w gabinecie terapeuty. Rodzic w trakcie treningu jest jak trener na siłowni – wspiera i motywuje dziecko do działania. Stopień trudności zadań jest dobrany adekwatnie do możliwości dziecka i zmienia się w sposób adaptacyjny, tak aby zadanie nie było zbyt łatwe, ani zbyt trudne. Program treningowy zawiera bogaty, dostosowany dla różnych grup wiekowych materiał słowny, opowiadania, wiersze, zagadki. Neuroflow ® jest treningiem usprawniającym procesy komunikowania i uczenia się. PRZYGOTOWANIE DO – BADANIE PRZETWARZANIA SŁUCHOWEGO Przed badaniem diagnostycznym przetwarzania słuchowego , konieczne jest wykonanie badanie słuchu. Badanie przetwarzania słuchowego Warszawa mgr Ewa Rycombel Terapeuta zaburzeń przetwarzania słuchowego metodą Neuroflow ® ATS CENNIK – badanie przetwarzania słuchowego Warszawa Diagnoza w kierunku zaburzeń przetwarzania słuchowego APD – 300,00 zł – Uwaga: Spotkanie diagnostyczne trwa ok. 90 min. (nie obejmuje badania słuchu) Diagnoza w kierunku zaburzeń przetwarzania słuchowego APD – 550,00 zł – badanie dla rodzeństwa Uwaga: dzieci diagnozowane są osobno. Spotkanie diagnostyczne trwa ok. 2 x 90 min. (nie obejmuje badania słuchu) Konsultacja – instruktaż do ćwiczeń ruchowych (opartych o terapię bilateralną) wspierających terapię przetwarzania słuchowego – czas trwania do 60 min – 180 zł Konsultacja dla rodzica – zaburzenia przetwarzania słuchowego u dziecka – czas trwania 30 – 45 min – 150 zł Konsultacja dla rodzica – zaburzenia przetwarzania słuchowego u dziecka – czas trwania do 30 min – 100 zł Rediagnoza Neurolfow ATS ( po I,II,III etapie) – 270 zł} io90TTI.

bzc8naml7s.pages.dev/344

bzc8naml7s.pages.dev/138

bzc8naml7s.pages.dev/205

bzc8naml7s.pages.dev/351

bzc8naml7s.pages.dev/317

bzc8naml7s.pages.dev/130

bzc8naml7s.pages.dev/276

bzc8naml7s.pages.dev/81

bzc8naml7s.pages.dev/387

centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego forum